Θεωρία επίπλευσης χρυσού μεταλλεύματος

Θεωρία επίπλευσης χρυσού μεταλλεύματος

Ο χρυσός παράγεται συχνά σε ελεύθερη κατάσταση σε μεταλλεύματα. Τα πιο κοινά ορυκτά είναι φυσικά χρυσά και ασημένια χρυσά μεταλλεύματα. Όλοι έχουν καλή πλωτή δυνατότητα, οπότε η επίπλευση είναι μία από τις σημαντικές μεθόδους για την επεξεργασία χρυσών μεταλλευμάτων. Ο χρυσός συχνά συνδυάζεται με πολλά θειούχα ορυκτά. Το συμβιωτικό, ιδιαίτερα συχνά συμβιωτικό με πυρίτη, έτσι ώστε η επίπλευση του χρυσού και η επίπλευση μεταλλευμάτων μεταλλικών θειούχων, όπως ο πυρίτης που φέρουν χρυσό είναι στενά συνδεδεμένο στην πράξη. Οι πρακτικές επίπλευσης πολλών συγκεντρωτών που θα εισαγάγουμε παρακάτω είναι κυρίως χρυσά μεταλλεύματα στα οποία συνυπάρχουν χρυσά και σουλφιδικά ορυκτά.

Ανάλογα με τον τύπο και την ποσότητα των σουλφιδίων, μπορούν να επιλεγούν οι ακόλουθες επιλογές θεραπείας.
① Όταν το σουλφίδιο στο μετάλλευμα είναι κυρίως πυρίτης και δεν υπάρχουν άλλα σουλφίδια βαρέων μετάλλων και ο χρυσός είναι κυρίως σε μεσαία και λεπτή σωματίδια και συμβιωτικό με θειούχο σιδήρου. Τέτοια μεταλλεύματα είναι επίπεδη για την παραγωγή συμπυκνωμάτων χρυσού σουλφιδίου και τα συμπυκνώματα επίπλευσης εκτείνονται στη συνέχεια με την έκπλυση της ατμόσφαιρας, αποφεύγοντας έτσι τη θεραπεία με κυανίδωση ολόκληρου του μεταλλεύματος. Το συμπύκνωμα επίπλευσης μπορεί επίσης να σταλεί σε ένα εργοστάσιο πυροσταθμιστικής ενέργειας για επεξεργασία. Όταν ο χρυσός είναι κυρίως με τη μορφή υπομικροσκοπικών σωματιδίων και πυρίτη, η άμεση επίδραση έκπλυσης κυανιούχου του συμπυκνώματος δεν είναι καλή και πρέπει να ψήνεται για να διαχωριστεί τα σωματίδια χρυσού και στη συνέχεια να εκπλυστείται από την ατμόσφαιρα.

② Όταν τα σουλφίδια στο μετάλλευμα περιέχουν μια μικρή ποσότητα χαλκοπυρίτη, σφαλερίτη και γαλένια εκτός από το σουλφίδιο του σιδήρου, ο χρυσός είναι συμβιωτικός με τα δύο πυρίτη και αυτά τα σουλφίδια βαρέων μετάλλων. Γενικό Σχέδιο Θεραπείας: Σύμφωνα με τη συμβατική διαδικασία και το χημικό σύστημα μη σιδηρούχων μεταλλικών μεταλλικών μεταλλικών μεταλλικών μεταλλικών μεταλλικών μεταλλικών μεταλλικών μεταλλικών μεταλλικών μεταλλικών μεταλλικών μεταλλικών μεταλλικών μεταλλικών μεταλλικών μεταλλικών μεταλλικών και επιλέγουν το αντίστοιχο συμπύκνωμα. Το συμπύκνωμα αποστέλλεται στο χυτήριο για επεξεργασία. Ο χρυσός εισέρχεται στο χαλκό ή το μόλυβδο (συνήθως περισσότερα συμπυκνώματα χαλκού) και ανακτάται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας τήξης. Το τμήμα όπου το χρυσό και το σουλφίδιο του σιδήρου είναι συμβιωτικά μπορεί να μεταφερθεί για να ληφθεί συμπύκνωμα σουλφιδίου σιδήρου, το οποίο στη συνέχεια μπορεί να ανακτηθεί με ψήσιμο και έκπλυση ατμόσφαιρας.

③ Όταν υπάρχουν σουλφίδια επιβλαβή για την ατμόσφαιρα στο μετάλλευμα, όπως το αρσενικό, το αντιμόνιο και τα σουλφίδια του σουλφιδίου, το συμπυκνωμένο σουλφίδιο που λαμβάνεται με επίπλευση πρέπει να ψήνεται για να καίει το αρσενικό, το σουλφίδιο και άλλα μέταλλα στο συμπύκνωμα σε εύκολα για τα πτητικά οξείδια μετάλλων μετάλλων , αλέστε ξανά τη σκωρία και χρησιμοποιήστε ένα στυλό για να αφαιρέσετε τα πτητικά οξείδια μετάλλων.

④ Όταν μέρος του χρυσού στο μετάλλευμα υπάρχει σε ελεύθερη κατάσταση, μέρος του χρυσού είναι συμβιωτικό με το σουλφίδιο και μέρος των σωματιδίων χρυσού εμποτίζονται στα ορυκτά του γκάνγκου. Αυτά τα μεταλλεύματα πρέπει να ανακτώνται με διαχωρισμό βαρύτητας για να ανακτήσουν το ελεύθερο χρυσό και να ανακτηθούν η συμβίωση με σουλφίδιο μέσω επίπλευσης για χρυσό, ανάλογα με την περιεκτικότητα σε χρυσό των απορριμμάτων επίπλευσης, είναι απαραίτητο να εξεταστεί εάν θα χρησιμοποιηθεί η χημική έκπλυση. Το συμπύκνωμα επίπλευσης μπορεί να είναι λεπτή αλεσμένη και στη συνέχεια να εκπλυσκεύεται άμεσα ή το καμένο υπόλειμμα μπορεί να είναι λεπτή μετά την καύση και στη συνέχεια να εκπλυστείται.