Το ζήτημα του τρόπου χρήσης των αντιδραστηρίων επίπλευσης σωστά είναι το ζήτημα του τρόπου με τον οποίο θα καθορίσουμε σωστά το σύστημα φαρμάκων πριν από την επίπλευση. Το σύστημα φαρμάκων αναφέρεται στον τύπο των αντιδραστηρίων που προστίθενται κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επίπλευσης, στην ποσότητα των αντιδραστηρίων, στη μέθοδο προσθήκης, στη θέση της δοσολογίας, στη σειρά δοσολογίας κλπ. Το σύστημα αντιδραστηρίων του εργοστασίου επίπλευσης σχετίζεται με τη φύση του Το μετάλλευμα, η ροή της διαδικασίας, τα διάφορα προϊόντα επεξεργασίας ορυκτών που πρέπει να ληφθούν και άλλοι παράγοντες. συγγενεύων. Συνήθως καθορίζεται μέσω προαιρετικών δοκιμών μεταλλεύματος ή ημι-βιομηχανικών δοκιμών. Το φαρμακευτικό σύστημα είναι ένας σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει τους τεχνικούς και οικονομικούς δείκτες της επεξεργασίας ορυκτών.
1. Τύποι χημικών ουσιών Οι τύποι χημικών ουσιών που χρησιμοποιούνται σε ένα εργοστάσιο επίπλευσης σχετίζονται με παράγοντες όπως η φύση του μεταλλεύματος, η ροή της διαδικασίας και οι τύποι προϊόντων επεξεργασίας ορυκτών που πρέπει να ληφθούν. Συνήθως καθορίζεται μέσω προαιρετικών δοκιμών μεταλλεύματος ή ημι-βιομηχανικών δοκιμών. Οι τύποι φαρμακευτικών προϊόντων χωρίζονται ανάλογα με τις λειτουργίες τους και μπορούν να χωριστούν σε τρεις κατηγορίες. ● Αντιπρόσωπος αφρού: οργανικές επιφανειακές ουσίες που διανέμονται στη διεπαφή νερού-αέρα. Χρησιμοποιείται για την παραγωγή ενός στρώματος αφρού που μπορεί να επιπλέει ορυκτά. Οι παράγοντες αφρού περιλαμβάνουν πεύκο πεύκου, λάδι κρερεσόλης, αλκοόλες κ.λπ. ● Συλλογή: η λειτουργία του είναι να συλλέξει το ορυκτό στόχο. Ο παράγοντας συλλογής μπορεί να αλλάξει την υδροφοβικότητα της ορυκτής επιφάνειας. Κάντε τα πλωτά ορυκτά σωματίδια να προσκολληθούν στις φυσαλίδες. Σύμφωνα με τις ιδιότητες δράσης του παράγοντα, χωρίζεται σε μη πολικούς συλλέκτες, ανιονικούς συλλέκτες και κατιονικούς συλλέκτες. Συνήθως χρησιμοποιούμενοι συλλέκτες περιλαμβάνουν μαύρη ιατρική, ξανθικό, λευκό φάρμακο, λιπαρά οξέα, λιπαρά αμίνες, ορυκτέλαιο κλπ. ● Αθροιστικοί: Οι ρυθμιστές περιλαμβάνουν ενεργοποιητές και αναστολείς, οι οποίοι αλλάζουν τις ιδιότητες της επιφάνειας των ορυκτών σωματιδίων και επηρεάζουν τα ορυκτά και τους συλλέκτες. Οι ρυθμιστές χρησιμοποιούνται επίσης για την αλλαγή των χημικών ή ηλεκτροχημικών ιδιοτήτων των υδατικών μέσων, για παράδειγμα, αλλάζοντας την τιμή του ρΗ και την κατάσταση του συλλέκτη σε αυτό. Οι ρυθμιστές περιλαμβάνουν: ①. Ρυθμιστής ρΗ: ασβέστη, ανθρακικό νάτριο, θειικό οξύ, διοξείδιο του θείου, ②. Ενεργοποιητής: θειικό χαλκό, σουλφίδιο νατρίου. ③. Αναστολέας: ασβέστη, κίτρινο αλάτι αίματος, σουλφίδιο νατρίου,
Διοξείδιο του θείου, κυανίδιο νατρίου, θειικό ψευδαργύρου, διχρωμικό κάλιο, γυαλί νερού, τανίνη, διαλυτό κολλοειδή, άμυλο, συνθετικά πολυμερή κ.λπ. ④. Άλλοι: παράγοντες διαβροχής, πλωτοί παράγοντες, διαλυτές κ.λπ.
2. Δοσολογία αντιδραστηρίων: Η δοσολογία των αντιδραστηρίων πρέπει να είναι σωστή κατά τη διάρκεια της επίπλευσης. Η ανεπαρκής ή υπερβολική δοσολογία θα επηρεάσει τον δείκτη επεξεργασίας ορυκτών και η υπερβολική δοσολογία θα αυξήσει το κόστος της επεξεργασίας ορυκτών. Η σχέση μεταξύ της δοσολογίας διαφόρων χημικών ουσιών και των δεικτών επίπλευσης είναι: ①. Η ανεπαρκής δοσολογία του συλλέκτη και η ανεπαρκής υδροφοβικότητα των ορυκτών θα μειώσει τον ρυθμό ανάκτησης. Η υπερβολική δοσολογία θα μειώσει την ποιότητα του συμπυκνώματος και θα προκαλέσει δυσκολίες στον διαχωρισμό και την επίπλευση. ②. Η ανεπαρκής δοσολογία του παράγοντα αφρού θα οδηγήσει σε κακή σταθερότητα αφρού. Εάν η δοσολογία είναι πολύ μεγάλη, θα συμβεί "Groove Running". ③. Εάν η δοσολογία του ενεργοποιητή είναι πολύ μικρή, η ενεργοποίηση δεν θα είναι καλή. Εάν η δοσολογία είναι πολύ μεγάλη, η επιλεκτικότητα της διαδικασίας επίπλευσης θα καταστραφεί. ④. Η ανεπαρκής δοσολογία των αναστολέων θα έχει ως αποτέλεσμα χαμηλό βαθμό συμπυκνωμένου. Η υπερβολική δοσολογία θα αναστέλλει τα ορυκτά που θα πρέπει να εμφανιστούν και να μειώσουν τον ρυθμό ανάκτησης.
3. Η διαμόρφωση φαρμακείου αραιώνει τα στερεά φαρμακευτικά προϊόντα σε υγρά για εύκολη προσθήκη. Οι παράγοντες με κακή υδατοδιαλυτότητα, όπως ξανθικό, αμυλανίνη, πυριτικό νάτριο, ανθρακικό νάτριο, θειικό χαλκό, σουλφίδιο νατρίου κλπ., Παρασκευάζονται όλα σε υδατικά διαλύματα και προστίθενται σε συγκεντρώσεις που κυμαίνονται από 2% έως 10%. Οι παράγοντες που είναι αδιάλυτοι στο νερό πρέπει να διαλύονται πρώτα σε έναν διαλύτη και στη συνέχεια να προστεθούν σε ένα υδατικό διάλυμα, όπως συλλέκτες αμίνης. Μερικοί μπορούν να προστεθούν απευθείας, όπως το #2 λάδι, #31 μαύρη σκόνη, ελαϊκό οξύ, κλπ. Για φαρμακευτικά προϊόντα που είναι εύκολα διαλυτά στο νερό και έχουν μεγάλη δόση, η συγκέντρωση παρασκευής είναι γενικά 10 έως 20%. Για παράδειγμα, το σουλφίδιο νατρίου παρασκευάζεται στο 15% όταν χρησιμοποιείται. Για τα φαρμακευτικά προϊόντα που είναι κακώς διαλυτά στο νερό, οι οργανικοί διαλύτες μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να τα διαλύουν και στη συνέχεια να προετοιμαστούν σε διαλύματα χαμηλής συγκέντρωσης. Η επιλογή της μεθόδου φαρμακευτικής παρασκευής βασίζεται κυρίως στις ιδιότητες, τις μεθόδους προσθήκης και τις λειτουργίες της φαρμακευτικής. Το ίδιο φάρμακο έχει μεγάλες διαφορές στη δοσολογία και το αποτέλεσμα λόγω διαφορετικών μεθόδων παρασκευής. Γενικά, οι μέθοδοι παρασκευής είναι: 1 που παρασκευάζεται σε υδατικό διάλυμα 2% έως 10%. Τα περισσότερα υδατοδιαλυτά φάρμακα παρασκευάζονται με αυτόν τον τρόπο (όπως κίτρινη ιατρική, θειικό χαλκό, πυριτικό νάτριο κλπ.). ②. Προετοιμαστείτε με διαλύτες. Ορισμένα φάρμακα που ενισχύουν το νερό μπορούν να διαλυθούν σε ειδικούς διαλύτες. Για παράδειγμα, το Baiyao είναι αδιάλυτο σε νερό, αλλά διαλυτό σε διάλυμα 10% έως 20% μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο μετά την παρασκευή του σε ένα μικτό διάλυμα ανιλίνης. Ένα άλλο παράδειγμα είναι ότι το μαύρο φάρμακο ανιλίνης είναι αδιάλυτο στο νερό, αλλά μπορεί να διαλυθεί σε ένα αλκαλικό διάλυμα υδροξειδίου του νατρίου, οπότε όταν χρησιμοποιείτε μαύρο φάρμακο ανιλίνης, πρέπει πρώτα να παρασκευάσετε υδροξείδιο του νατρίου. Αλκαλικό διάλυμα και στη συνέχεια προσθέστε τον παράγοντα για να προετοιμάσετε ένα μαύρο διάλυμα ανιλίνης και να το προσθέσετε στον παράγοντα επίπλευσης. ③. Προετοιμάστε το σε αναστολή ή γαλάκτωμα. Για μερικούς συμπαγείς παράγοντες που δεν είναι εύκολα διαλυτές, μπορούν να παρασκευαστούν σε ένα γαλάκτωμα. Εάν η διαλυτότητα του ασβέστη στο νερό είναι πολύ μικρή, ο ασβέστης μπορεί να αλεσθεί σε σκόνη και να αναμιχθεί με νερό για να σχηματίσει μια γαλακτώδη εναιώρημα (όπως το γάλα ασβέστη) ή μπορεί να προστεθεί απευθείας στο μύλο μπάλας και να ανακατεύει βαρέλι στη μορφή στεγνής σκόνης. ④. Σαπονοποίηση, για τη σύλληψη λιπαρών οξέων ως συλλέκτη, η σαπωνοποίηση είναι η πιο κοινή μέθοδος. Για παράδειγμα, κατά την επιλογή αιματίτη, το οξειδωμένο σαπούνι παραφίνης και το έλαιο Tarr χρησιμοποιούνται μαζί ως συλλέκτης. Προκειμένου να σαπωνοποιήσει το πετρέλαιο πίσσας, κατά την προετοιμασία των φαρμακευτικών προϊόντων, προσθέστε περίπου 10% ανθρακικό νάτριο και θερμαίνετε το για να δημιουργήσετε ένα ζεστό διάλυμα σαπουνιού. ⑤. Γαλακτωματοποίηση. Η μέθοδος γαλακτωματοποίησης είναι να χρησιμοποιήσετε υπερηχητική γαλακτωματοποίηση ή να χρησιμοποιήσετε μηχανική ισχυρή ανάδευση για να γαλακτωματοποιήσετε. Για παράδειγμα, μετά από γαλακτωματοποίηση λιπαρών οξέων και πετρελαίου ντίζελ, η διασπορά τους στον πολτό μπορεί να αυξηθεί και η επίδραση του παράγοντα μπορεί να βελτιωθεί. Η προσθήκη ορισμένων γαλακτωματοποιητών θα έχει καλύτερα αποτελέσματα. Πολλές ουσίες που ενεργοποιούνται από την επιφάνεια μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως γαλακτωματοποιητές. ⑥. Οξύνιση. Όταν χρησιμοποιείτε έναν συλλέκτη κατιόντων, λόγω της κακής διαλυτότητάς του, πρέπει να υποβληθεί σε επεξεργασία με υδροχλωρικό οξύ ή οξικό οξύ προτού να διαλυθεί σε νερό και να χρησιμοποιηθεί για επίπλευση. ; ⑦. Η μέθοδος αερολύματος είναι μια νέα μέθοδος παρασκευής που ενισχύει την επίδραση των φαρμακευτικών προϊόντων. Η ουσία του είναι να χρησιμοποιήσει μια ειδική συσκευή ψεκασμού για να ψεκάσει τα φαρμακευτικά προϊόντα στο μέσο αέρα και να τα προσθέτει απευθείας στη δεξαμενή επίπλευσης. Μέσα, έτσι ονομάζεται επίσης "μέθοδος επίπλευσης αερολύματος". Η χρήση αυτής της μεθόδου όχι μόνο βελτιώνει την πλωτή δυνατότητα χρήσιμων ορυκτών, αλλά επίσης μειώνει σημαντικά τη δοσολογία των χημικών ουσιών. Για παράδειγμα, ο συλλέκτης είναι μόνο 1/3 έως 1/4 της συνηθισμένης δοσολογίας, και η δοσολογία FROTHER είναι μόνο 1/5. ⑧. Ηλεκτροχημική θεραπεία των αντιδραστηρίων. Στο διάλυμα, το άμεσο ρεύμα εφαρμόζεται για τη χημική επεξεργασία των αντιδραστηρίων επίπλευσης. Μπορεί να αλλάξει την κατάσταση του ίδιου του παράγοντα, την τιμή pH του διαλύματος και την τιμή του δυναμικού οξειδοαναγωγής, επιτυγχάνοντας έτσι τον σκοπό της αύξησης της συγκέντρωσης του συστατικού του πιο ενεργού παράγοντα, αυξάνοντας την κρίσιμη συγκέντρωση για τη διαμόρφωση κολλοειδών σωματιδίων και τη βελτίωση της διασποράς των κακώς διαλυτών παραγόντων στο νερό. . Συνήθως οι συλλέκτες και οι παράγοντες αφρού μπορούν να αναδεύονται για 1-2 λεπτά, αλλά ορισμένοι παράγοντες απαιτούν μακροχρόνια ανάδευση, όπως το διχρωμικό κάλιο για διαχωρισμό χαλκού για να αναστέλλει το μόλυβδο.
4. Τοποθεσία δοσολογίας Για να δοθεί πλήρες παιχνίδι με την επίδραση των αντιδραστηρίων επίπλευσης, η γενική προσέγγιση της θέσης δοσολογίας είναι: οι ρυθμιστές, οι αναστολείς και ορισμένοι συλλέκτες (όπως η κηροζίνη) προστίθενται στον μύλο μπάλας για να δημιουργήσουν ένα κατάλληλο περιβάλλον επίπλευσης το συντομότερο δυνατόν όσο το δυνατόν. . Ο συλλέκτης και ο αφρώδης προστίθενται στην πρώτη δεξαμενή ανακατεύθυνσης. Εάν η λειτουργία επίπλευσης έχει δύο βαρέλια ανάμειξης, ο ενεργοποιητής πρέπει να προστεθεί στο πρώτο βαρέλι ανάμιξης και ο συλλέκτης και ο αφρώδης θα πρέπει να προστεθούν στο δεύτερο βαρέλι ανάμιξης. Ανάλογα με το ρόλο του παράγοντα στη μηχανή επίπλευσης, η θέση προσθήκης είναι επίσης διαφορετική. Για παράδειγμα, υπάρχουν τρεις χημικές ουσίες: θειικό χαλκό, ξανθικό και πεύκο αλκοόλ. Η γενική αλληλουχία δοσολογίας είναι να προσθέσετε θειικό χαλκό στο κέντρο της πρώτης δεξαμενής ανάδευσης, ξανθικό στο κέντρο της δεύτερης δεξαμενής ανάδευσης και πεύκο αλκοόλ στο κέντρο της δεύτερης δεξαμενής ανάδευσης. Εξοδος. Υπό κανονικές συνθήκες, τα εργοστάσια επίπλευσης προσθέτουν πρώτα έναν ρυθμιστή ρΗ για να ρυθμίσουν τον πολτό σε μια κατάλληλη τιμή pH προκειμένου να ασκήσουν καλύτερα τα αποτελέσματα των συλλεκτών και των αναστολέων. Κατά την προσθήκη χημικών ουσιών, να γνωρίζετε ότι ορισμένα επιβλαβή ιόντα μπορεί να προκαλέσουν την αποτυχία του φαρμάκου. Για παράδειγμα, η αντίδραση μεταξύ ιόντων χαλκού και ιόντων υδριδίου θα προκαλέσει την αποτυχία του υδριδίου. Κατά τη διάρκεια του διαχωρισμού του χαλκού-θηλίου, εάν εμφανιστούν περισσότερα ιόντα χαλκού στη δεξαμενή ανάδευσης, μην προσθέσετε κυανίδιο στη δεξαμενή ανάδευσης, αλλά προσθέστε το απευθείας στον πλωτήρα διαχωρισμού. Επιλέγοντας την εργασία.
5. Ακολουθία δοσολογίας Η γενική αλληλουχία δοσολογίας ενός σταθμού επίπλευσης είναι: για την επίπλευση του ακατέργαστου μεταλλεύματος, θα πρέπει να είναι: ρυθμιστής ρΗ, αναστολέας ή ενεργοποιητής, frother, συλλέκτης. Επιδίωξη ορυκτών που έχουν ανασταλεί για: ενεργοποιητή, συλλέκτη, παράγοντα αφρού.
6. Υπάρχουν συνήθως δύο μέθοδοι δοσολογίας: κεντρική προσθήκη και διασκορπισμένη προσθήκη. Η γενική αρχή είναι: Για τους πράκτορες που είναι εύκολα διαλυτό στο νερό, δύσκολο να αφαιρεθούν από αφρό και δύσκολο να λήξουν, μπορούν να προστεθούν μαζί, δηλαδή όλοι οι παράγοντες μπορούν να προστεθούν ταυτόχρονα πριν από την τραχιά επιλογή. Αντίθετα, εκείνοι οι παράγοντες που εύκολα παρασύρονται από τον αφρό και εύκολα καθίστανται αναποτελεσματικοί με την αλληλεπίδραση με λεπτή λάσπη και διαλυτά άλατα θα πρέπει να προστίθενται σταδιακά. Οι ρυθμιστές, οι αναστολείς και ορισμένοι συλλέκτες (όπως η κηροζίνη) προστίθενται στον μύλο της σφαίρας και οι συλλέκτες και οι αφρώδες παράγοντες προστίθενται κυρίως στο πρώτο βαρέλι ανάμειξης. Εάν υπάρχουν δύο βαρέλια ανάμιξης στη λειτουργία επίπλευσης, θα πρέπει να προστεθούν στο τρίτο βαρέλι ανάμιξης. Προσθέστε τον ενεργοποιητή σε ένα βαρέλι ανάμιξης και προσθέστε τον συλλέκτη και τον παράγοντα αφρού στο δεύτερο βαρέλι ανάμιξης (όπως η λειτουργία επίπλευσης ψευδαργύρου).
Χρόνος δημοσίευσης: Αυγ. 28-2024
