Ο σκοπός της ορθολογικής προσθήκης των χημικών ουσιών είναι να εξασφαλιστεί η μέγιστη αποτελεσματικότητα των χημικών ουσιών στον πολτό και να διατηρηθεί η βέλτιστη συγκέντρωση. Επομένως, η θέση δοσολογίας και η μέθοδος δοσολογίας μπορούν να επιλεγούν ευλόγως με βάση τα χαρακτηριστικά του μεταλλεύματος, τη φύση του παράγοντα και τις απαιτήσεις της διαδικασίας.
1. Τοποθεσία δοσολογίας
Η επιλογή της θέσης δοσολογίας σχετίζεται με τη χρήση και τη διαλυτότητα του παράγοντα. Συνήθως, ο μέσος ρυθμιστής προστίθεται στη μηχανή λείανσης, έτσι ώστε να εξαλειφθεί οι επιβλαβείς επιδράσεις των "αναπόφευκτων" ιόντων που λειτουργούν ως ενεργοποίηση ή αναστολείς στην επίπλευση. Οι αναστολείς πρέπει να προστεθούν πριν από τον συλλέκτη και συνήθως προστίθενται στη μηχανή λείανσης. Ο ενεργοποιητής προστίθεται συχνά στη δεξαμενή ανάμιξης και αναμιγνύεται με το ιλύος στη δεξαμενή για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Ο συλλέκτης και ο παράγοντας αφρού προστίθενται στη δεξαμενή ανάμιξης και τη δεξαμενή ή τη μηχανή επίπλευσης. Προκειμένου να προωθηθεί η διάλυση και η διασπορά των αδιάλυτων συλλεκτών (όπως η μαύρη σκόνη Cresol, η λευκή σκόνη, ο άνθρακας, το πετρέλαιο κλπ.) Ο χρόνος δράσης των ορυκτών προστίθεται επίσης συχνά στη μηχανή λείανσης.
Η κοινή ακολουθία δοσολογίας είναι:
(1) όταν μεταβάλλονται ακατέργαστο μεταλλεύμα, παράγοντας-συσσωμάτωσης του ρυθμιστή-αναστολέα.
(2) Όταν ο Flotating καταπιεσμένα ορυκτά, παράγοντας-συσσωρευτής ενεργοποιητή-συλλογής.
Επιπλέον, η επιλογή της θέσης δοσολογίας θα πρέπει επίσης να εξετάσει τη φύση του μεταλλεύματος και άλλων ειδικών συνθηκών. Για παράδειγμα, σε ορισμένα φυτά επίπλευσης μεταλλεύματος θειούχων χαλκού-σιδήρου, το ξανθικό προστίθεται στη μηχανή λείανσης, η οποία βελτιώνει τον δείκτη διαχωρισμού χαλκού. Επιπλέον, μια μηχανή επίπλευσης ενός κυττάρου εγκαθίσταται στον κύκλο λείανσης για να ανακτήσει τα διαχωρισμένα σωματίδια χοντρών μεταλλευμάτων. Προκειμένου να αυξηθεί ο χρόνος δράσης του συλλέκτη, είναι επίσης απαραίτητο να προσθέσετε τον παράγοντα στη μηχανή λείανσης.
2. Μέθοδος δοσολογίας
Τα αντιδραστήρια επίπλευσης μπορούν να προστεθούν σε μια φορά ή σε παρτίδες.
Η εφάπαξ προσθήκη αναφέρεται στην προσθήκη ενός συγκεκριμένου πράκτορα στον πολτό σε μια στιγμή πριν από την επίπλευση. Με αυτόν τον τρόπο, η συγκέντρωση του παράγοντα σε ένα συγκεκριμένο σημείο λειτουργίας είναι υψηλότερη, ο συντελεστής αντοχής είναι μεγάλη και η προσθήκη είναι βολική. Γενικά, για εκείνους που είναι εύκολα διαλυτά στο νερό, δεν θα εκτοξευθούν από το μηχάνημα αφρού. Για τους πράκτορες (όπως σόδα, ασβέστη κ.λπ.) που δεν μπορούν εύκολα να αντιδράσουν και να γίνουν αναποτελεσματικά στο πολτό, χρησιμοποιείται συχνά η εφάπαξ δόση.
Η δόση παρτίδας αναφέρεται στην προσθήκη μιας συγκεκριμένης χημικής ουσίας σε διάφορες παρτίδες κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επίπλευσης. Γενικά, το 60% έως το 70% του συνολικού ποσού προστίθεται πριν από την επίπλευση και το υπόλοιπο 30% έως 40% προστίθεται σε κατάλληλες θέσεις σε διάφορες παρτίδες. Με αυτόν τον τρόπο οι χημικές ουσίες δοσολογίας σε παρτίδες μπορούν να διατηρήσουν τη χημική συγκέντρωση κατά μήκος της γραμμής λειτουργίας επίπλευσης και να βοηθήσουν στη βελτίωση της ποιότητας του συμπυκνωμένου.
Για τις ακόλουθες καταστάσεις, πρέπει να χρησιμοποιηθεί η προσθήκη παρτίδας:
(1) Οι παράγοντες που είναι δύσκολο να διαλυθούν στο νερό και να απομακρύνονται εύκολα από αφρό (όπως ελαϊκό οξύ, συλλέκτες αμίνης λιπαρών).
(2) Πράκτορες που είναι εύκολο να αντιδράσουν ή να αποσυντεθούν στο πολτό. Όπως το διοξείδιο του άνθρακα, το διοξείδιο του θείου, κλπ., Εάν προστίθενται μόνο σε ένα σημείο, η αντίδραση θα αποτύχει γρήγορα.
(3) φάρμακα των οποίων η δοσολογία απαιτεί αυστηρό έλεγχο. Για παράδειγμα, εάν η τοπική συγκέντρωση σουλφιδίου νατρίου είναι πολύ υψηλή, το επιλεκτικό αποτέλεσμα θα χαθεί.
Χρόνος δημοσίευσης: Αυγούστου-19224
