Θειικό ψευδάργυρο

Θειικό ψευδάργυρο επταϋδρίτη: εμφανίζεται γενικά ως άχρωμος ορθορομβικός κρύσταλλος, κοκκώδης ή σε κονιοποιημένη στερεά, με σημείο τήξης περίπου 100 βαθμών Κελσίου. Είναι εύκολα διαλυτή στο νερό αλλά αδιάλυτο σε αλκοόλ και ακετόνη, και το υδατικό διάλυμα του είναι ασθενώς όξινο. Είναι επιρρεπής σε εκκρίσεις σε ξηρό αέρα.

Λειτουργίες θειικού ψευδαργύρου:
1. Ο ψευδάργυρος προάγει τη φωτοσύνθεση σε καλλιέργειες. Λειτουργεί ως ειδικό ιόν ενεργοποιώντας για ανθρακική ανυδράση εντός χλωροπλάστες φυτών, η οποία καταλύει την ενυδάτωση του διοξειδίου του άνθρακα κατά τη διάρκεια της φωτοσύνθεσης. Επιπλέον, ο ψευδάργυρος είναι ενεργοποιητής της αλδολάσης, ο οποίος είναι ένα από τα βασικά ένζυμα στη διαδικασία φωτοσύνθεσης.
2. Το ψευδάργυρο συμμετέχει στη σύνθεση της φυτικής ορμόνης ινδολικού οξικού οξέος. Δεδομένου ότι ο ψευδάργυρος προάγει τη σύνθεση της ινδόλης και της σερίνης για την παραγωγή τρυπτοφάνης, η οποία αποτελεί πρόδρομο για τη σύνθεση των αυξητικών ορμονών, ο ψευδάργυρος επηρεάζει έμμεσα το σχηματισμό αυτών των ορμονών. Όταν ο ψευδάργυρος είναι ανεπαρκής, η σύνθεση των αυξητικών ορμονών στις καλλιέργειες μειώνεται, ειδικά σε μπουμπούκια και μίσχους, οδηγώντας σε ακανόνιστη ανάπτυξη, μικρότερα φύλλα και μειωμένα εσωτερικά, με αποτέλεσμα συμπτώματα όπως ο σχηματισμός ροζέτων.
3. Ο ψευδάργυρος προάγει τη σύνθεση πρωτεϊνών σε καλλιέργειες. Είναι στενά συνδεδεμένο με τη σύνθεση πρωτεϊνών, καθώς η πολυμεράση RNA περιέχει ψευδάργυρο, η οποία είναι απαραίτητη για τη σύνθεση πρωτεϊνών. Ο ψευδάργυρος είναι επίσης ένα συστατικό των ριβονουκλεοπρωτεϊνών και είναι απαραίτητο για τη διατήρηση της δομικής τους ακεραιότητας.
4. Ο ψευδάργυρος είναι ένα βασικό συστατικό για τη σταθεροποίηση ριβοσωμάτων σε φυτικά κύτταρα. Η ανεπάρκεια ψευδαργύρου οδηγεί σε μείωση του ριβονουκλεϊκού οξέος και των ριβοσωμάτων. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι τα φυσιολογικά ριβοσώματα περιέχουν ψευδάργυρο και απουσία ψευδαργύρου, αυτά τα κύτταρα γίνονται ασταθής, υποδεικνύοντας ότι ο ψευδάργυρος είναι απαραίτητος για τη σταθεροποίηση των ριβοσωμάτων.